Crkva Svete Trojice u Novoj Vežanji - Zaovine-Tara

U zaseoku Vežanja bila je kapela. Ona je 1876. godine podelila sudbinu sa školom u Kotromanu i crkvom u Krešanju, stradala je od Turaka. Na tom mestu do 1903. biće samo krst pored koga će biti obavljani neki verski obredi. Te godine će biti sagrađena kapela, bez oltarskih dveri i drugih potrebnih crkvenih utvari. Na ikonostasu su bile samo štampane ikone
(Sveti Georgije, Sveti Nikola, Sveti Jovan, Sveti Stefan i dr.) koje su za vreme “ideoloških čišćenja” pedesetih godina stradale.
Kapela je obnovljena 1965. godine i bila je u službi vernicima sve do gradnje Lazića brane na Belom Rzavu, odnosno podizanja reverzibilne hidroelektrane “Bajina Bašta II”.
Izgradnjom akumulacionog jezera kod Zaovina na Tari stara kapela morala je menjati mesto.
 

Kao zamena za potopljenu crkvu u Vežanji, 1982. godine, podignuta je crkva od brvana, po uzoru na crkve iz Prvog i Drugog srpskog srpskog ustanka. Osobenost nove crkve
je zvonik sa zapadne strane, koji ima ulogu priprate. Ikonostas je od obrađenih dasaka, sa uobičajenim ikonama, ali u običnoj štampi, što znači: bez osobite umetničke vrednosti. Crkva
ima jednobrodnu osnovu sa polukružnom apsidom na istoku i cela podseća na crkvu u Mokroj Gori. Osim zapadnih vrata, crkva ima i pomoćna, severna vrata, kao i tri prozora.